Przyjaźń w Ew. Jana; Richard Bledsoe

Ewangelia Jana, przyjaźń i homoerotyzm

Na wiele pytań nie ma bezpośrednich odpowiedzi. Na niektóre można odpowiedzieć, jedynie dotykając innych kwestii. Jan stwierdza, że napisał Ewangelię „abyście wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga, i abyście wierząc mieli żywot w imieniu jego” (Jn 20,30). Niemniej jednak wielki poeta Nowego Testamentu dotyka także pewnych drugorzędnych kwestii[1].

Starając się wykazać, że Jezus jest Synem Bożym, Ewangelia Jana stanowi odpowiedź na pewną kulturową kwestię znaną dobrze w zhellenizowanym Imperium Rzymskim. Chodzi o kwestię „przyjaźni”, która sama w sobie jest kategorią helleńską.

Kiedy historia ewoluuje z ustroju klanowego w kierunku bardziej zaawansowanej cywilizacji imperium, w której centrum stoi życie miejskie, wtedy siła klanu, plemienia, domostwa i rodziny słabnie.… Czytaj dalej...

Tagged with:
 

Seks w wielkim mieście; Richard Bledsoe

I.

Końcowe rozdziały Pisma Świętego opisują dwa kosmiczne miasta (Apk 17-22). Nowa Jerozolima reprezentuje „Nowe Niebo i Nową Ziemię” i jest owocem Nowego Przymierza w Jezusie Chrystusie. Na samym końcu Biblii czytamy, że zstępuje ono z nieba i unosi się nad ziemią. Z kolei List do Hebrajczyków stwierdza, że podeszliśmy „do miasta Boga żywego, do Jeruzalem niebieskiego” (12,22). Mówimy więc o aktualnej rzeczywistości. O czymś w rodzaju „zbiorowego sztabu” Królestwa Bożego.

Również Wielki Babilon jest aktualną rzeczywistością i reprezentuje dążenia upadłej ludzkości do zdobycia samowystarczalności i życia poza Bogiem. Do czasu jest bardzo bogatym i pod wieloma względami dobrze prosperującym miastem.… Czytaj dalej...

Tagged with:
 

Proroctwo i nadchodząca rewolucja chrześcijańska; Richard Bledsoe

Książka Thomasa Kuhna The Structure of Scientific Revolution opisuje tylko jeden z wątków  historii chrześcijaństwa. Rozwój i postęp w nauce to tylko przypis do bardziej ogólnego i większego problemu odnowy przymierza tak w biblijnych, jak i w chrześcijańskich dziejach. Fundamentalnym znakiem rozpoznawczym pogaństwa jest stagnacja i cykliczność czasu. Dopiero pojawienie się w historii „Jestem, który Jestem” oraz „Będę, który Będę zaowocowało prawdziwą zmianą, ruchem i rozwojem. Rewolucje naukowe są więc tylko pewnym aspektem chrześcijańskich rewolucji. (Wielkim kronikarzem chrześcijańskich rewolucji, niestety ignorowanym i niemal zapomnianym, jest Eugen Rosenstock-Huessy, którego książkę Out of Revolution: Autobiography of Western Man gorąco polecam.)… Czytaj dalej...

Tagged with: