Pages
Stay In Touch
More
© 2021 Ewangeliczny Zbór Reformowany w Poznaniu
Acedia, czyli znużenie serca; Bogumił Jarmulak
Siedem grzechów głównych pierwotnie, przynajmniej we wschodniej wersji, było ośmioma złymi myślami lub demonami. Tak określił je mnich Ewagriusz z Pontu w swoim dziele pod tytułem O praktyce. Zachodnie chrześcijaństwo gdzieś zgubiło po drodze właśnie acedię, czyli ósmy grzech główny. Niektórzy uważają, że pragmatyczny Zachód po prostu uznał, że acedia i lenistwo to jedno i to samo. W rzeczy samej acedia jest pewnego rodzaju rozleniwieniem, choć nie rozleniwieniem ciała, lecz ducha. Można ją nazwać duchową opieszałością. Jan Kasjan przetłumaczył greckie słowo acedia łacińskim terminem taedium cordis, co znaczy „znużenie serca”. Inne nazwy acedii to: udręka serca, osłabienie duszy, pułapka melancholii i zwątpienia, uprzykrzenie, zgryzota lub zgnębienie.… Czytaj dalej...
Strach; Bogumił Jarmulak
Strach jest nieodłącznym towarzyszem ludzkiego życia. Boimy się choroby i śmierci, biedy i kataklizmów, odrzucenia i zdrady, porażki i hańby. Boimy się nieznanego, a więc w pewnym sensie boimy się przyszłości i samego życia. Chyba że żyjemy w złudnym przekonaniu, że całkowicie panujemy nad własnym życiem i wszelkimi jego okolicznościami. To jednak sprawi, że nasz upadek będzie tym większy.
Biblia po raz pierwszy mówi bezpośrednio o strachu w Księdze Rodzaju 3,10: „[Adam] odpowiedział [Bogu]: Usłyszałem szelest twój w ogrodzie i zląkłem się, gdyż jestem nagi, dlatego skryłem się”. Moglibyśmy nazwać ten rodzaj strachu teofobią, czyli strachem przed Bogiem.… Czytaj dalej...
Rzemieślnicy i rogi; Bogumił Jarmulak
„Po nim nastał Szamgar, syn Anata, który wybił Filistynów w liczbie sześciuset mężów ościeniem na woły. On także wyratował Izraela” (Sdz 3,31).
O Szamgarze wspomina Debora w swojej pieśni, którą znajdujemy w piątym rozdziale Księgi Sędziów. Szamgar żył na południu, na terytoriach okupowanych przez Filistynów. Był rolnikiem. Pracował z wołami. Tak jest przedstawiony w Piśmie. A czegóż pragnie rolnik? „Spokojnego życia, pełniąc swoje obowiązki i pracując własnymi rękami” (1Tes 4,11) na utrzymanie swoje i swojej rodziny. To jednak nie było mu dane. Najeźdźcy przeszkadzali mu w tym. Czasy, w których przyszło mu żyć, należały do najciemniejszych w historii Izraela.… Czytaj dalej...
