Nowy Exodus; Peter J. Leithart

Drugi rozdział Ew. Mateusza zawiera wszystkie elementy historii wyjścia Hebrajczyków z Egiptu. Mamy tam morderczego króla, który zabija żydowskie dzieci. Mamy niemowlę, które w przyszłości zostanie wybawcą Izraela i które uratowane z rąk króla powróci, żeby uwolnić swój lud i poprowadzić go do Ziemi Obiecanej. Mamy ucieczkę z kraju rządzonego przez złego króla; mamy wędrówkę przez Egipt i powrót z Egiptu. Mateusz cytuje słowa proroka Ozeasza nawiązujące do pierwszego Exodusu: „Z Egiptu wezwałem Mojego Syna”.

Z drugiej strony, widzimy tu Exodus odwrócony, przestawiony do góry nogami, wywrócony na drugą stronę. Morderczym królem nie jest egipski faraon, lecz Herod – „król żydowski”.… Czytaj dalej...

Tagged with:
 

Jeszcze raz o świętach; James B. Jordan

Biblijne uzasadnienie Bożego Narodzenia

Czy znajdujemy w Biblii uzasadnienie dla świętowania Bożego Narodzenia – oczywiście na zasadzie dobrowolności? Myślę, że tak. Po pierwsze, Stary Testament nie zabraniał ustanawiania i obchodzenia nowych świąt. Wygląda też na to, że sam Jezus brał udział w niekanonicznym święcie Chanuka (patrz: Jn 10,22-23). Interesujące jest w tym przypadku to, że święto Chanuka zostało ustanowione na pamiątkę odnowienia kultu świątynnego po zniszczeniach dokonanych przez Antiocha Epifanesa, Jezus zaś stanął właśnie w czasie tego święta w Świątyni i nauczał, że to On jest prawdziwą Świątynią. Sądzę więc, że wolno ustanawiać nowe święta pod jednym wszakże warunkiem – że będą obchodzone na chwałę Boga (patrz: Zach 7,5).… Czytaj dalej...

Tagged with:
 

Bóg, który stał się dziecięciem; Peter J. Leithart

Ewangelie niewątpliwie opisują żywot pewnego człowieka. Jezus urodził się, dorastał w uległości rodzicom, wyuczył się fachu. Zdobył przyjaciół, ale też zyskał wrogów. Przemierzał szlaki Judei, wspinał się na góry, żeglował po Morzu Galilejskim. Płakał nad grobem Łazarza. Z pasją gromił faryzeuszy. Lamentował nad losem Jerozolimy. Kiedy zgłodniał, wtedy jadł. Kiedy był spragniony, wtedy pił. Kiedy był zmęczony, wtedy spał. Kiedy zranił się, wtedy krwawił. Kiedy go ukrzyżowano, wtedy umarł.

Wczesny Kościół doświadczał burzliwych wstrząsów spowodowanych pytaniem, czy Ewangelie opisują ludzki żywot Boga. Ariusz zdecydowanie temu zaprzeczył. Osoba, która narodziła się, odczuwała głód, płakała, cierpiała i w końcu umarła, nie mogła być Bogiem.… Czytaj dalej...

Tagged with: