Nabożeństwo i świat; Peter J. Leithart

Wprowadzenie

Nowożytność można scharakteryzować na wiele sposobów, lecz jedną z jej głównych cech jest bunt przeciwko rytuałowi. Dotyczy to w szczególności nowożytnego chrześcijaństwa. Jak wykazał Henning Graf Reventlow, źródła nowożytnego podejścia do interpretacji Biblii i całej nowożytnej teologii sięgają marcjonizmu, który odrzucił Stary Testament oraz oczernił rytuał i sakramenty. Zarówno dla liberalnych, jak i ewangelikalnych chrześcijan chrześcijaństwo jest prostą wiarą pozbawioną wszelkich ceremonii – sprawą serca.

Innymi słowy, w centrum nowożytności znajdujemy oddzielenie nabożeństwa od świata. Nabożeństwo, pobożność, modlitwa oraz ceremonia religijna znajdują się po jednej stronie spektrum, zaś prawdziwe życie – gospodarka, nauka, wypiek chleba, polityka i gra na pianinie – po drugiej stronie.… Czytaj dalej...

Tagged with:
 

Od Epifanii do Zielonych Świąt; Peter J. Leithart

Bóg często objawiał się świętym Starego Testamentu. Przyszedł do Abrama w postaci dymiącego pieca (Rdz 15,17), a następnie jako trzej mężczyźni pod dębami w Mamre (Rdz 18). Ukazał się Mojżeszowi w płonącym krzaku (Wj 3,2), zaś Izraelowi jako słup ognia (Wj 16,10). Kiedy objawił się Korahowi, wtedy ziemia się rozwarła i pochłonęła buntowników. Do żony Manoacha przyszedł z dobrą nowiną, że urodzi syna (Sdz 13,3), zaś do Samuela ze złą nowiną o synach Heliego (1 Sm 3,21). Nie starczyłoby miejsca i czasu na wyliczenie wszystkich przypadków objawień Bożych wobec królów, proroków, sędziów, kobiet.… Czytaj dalej...

Tagged with:
 

Z Egiptu powołałem syna mego; Peter J. Leithart

W drugim rozdziale Ewangelii Mateusza znajdujemy wiele elementów znanych z historii wyjścia Izraela z Egiptu. Mamy tam króla żądnego krwi hebrajskich dzieci. Mamy dzieciątko, które samo cudem uszło z rąk złego króla, a w przyszłości zwróci wolność swemu ludowi i poprowadzi go do Ziemi Obiecanej. Mamy ucieczkę z królestwa złego króla. Mamy wędrówkę do Egiptu i powrót stamtąd. Mateusz nawet przytacza fragment proroctwa Ozeasza, mówiący: „Z Egiptu powołałem syna mego”.

Jednocześnie te wszystkie znane elementy opowiadania są odmienione, odwrócone, przemienione, postawione na głowie i tyłem do przodu. U Mateusza złym królem nie jest faraon, lecz Herody, zwany „królem Żydów”.… Czytaj dalej...

Tagged with: